Na twee dagen al een eerste verslagje, zowel om te bevestigen dat we nog leven (en dat alles goed gaat), maar ook omdat we al heel wat meegemaakt hebben.

De reis is vlot verlopen, alle overstappen lekker ruim. We kwamen redelijk laat aan in Managua, dus hadden we daar al maar een hotel geboekt. Die stad gaan we later waarschijnlijk nog verkennen; de volgende dag zijn we direct doorgereisd naar Granada. Een zeer rustige stad, al is er nu een optocht aan de gang en heb ik de koptelefoon maar opgezet ter bescherming van mijn oren.

Nicaragua is echt fantastisch. De mensen zijn vriendelijk en de natuur is prachtig. Dat moest er ff tussen.

Eerste uitstap vanuit Granada was een bezoek aan de slapende volkaan Mombacho. Veel mist, maar af en toe toch ook mooie uitzichten. Verder zwavelgeur, putten met een saunatemperatuur ("fumaroles") en een leuke wandeling. 's Namiddags de stad nog een beetje verkend, afzien van de warmte en de luchtvochtigheid, maar daar moeten we nog een beetje aan wennen.

Vandaag een uitstap naar de Laguna de Apoyos. De omschrijving in de reisgids: neem het paadje ten noorden van het kerkhof en altijd rechtdoor. Zo simpel was het niet, maar met een beetje hulp van de mensen die we voorbijkwamen (inclusief een geimproviseerde gids op paard) hebben we dit schitterende vulkaanmeer gevonden. Geen enkele toerist te zien, die hadden allemaal de bus gepakt naar de andere kant.

Morgen zijn we alweer weg, maar er zijn hier nog wel dingen te doen, misschien komen we later nog terug. Vervoer is aan deze kant van het land echt geen probleem.